Szkoła Podstawowa

   Uczennice klasy VIII: Małgorzata Golba, Aleksandra Lenar, Milena Tetich i Kornelia Wota pod opieką polonistki Anny Pałys wzięły udział w IV Powiatowym Konkursie Poetyckim organizowanym przez Publiczne Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Anny Jenke w Jarosławiu. 2 grudnia w "Katoliku" odbyło się roztrzygnięcie zmagań poetyckich podczas IV Forum Wychowawczego, którego głównym mottem były słowa Anny Jenke: ,,Dom i rodzina to wielka rzecz."

       Zaproszonych gości witał ks. bp Krzysztof Chudzio, ks. prałat Marian Bocho oraz dyrektor szkoły ks. Grzegorz Delmanowicz. Goście i uczestnicy konkursu wysłuchali recitalu solisty Lwowskiej Opery Narodowej im. Salomei Kruszelnickiej- Andrzeja Voziina. Po koncercie nastąpiło wręczenie nagród laureatom konkursu oraz pamiątkowych dyplomów wszystkim uczestnikom. Wśród laureatów była uczennica naszej szkoły - Aleksandra Lenar, która otrzymała wyróżnienie za wiersz ,,Czarodziejski zakątek." Po zakończeniu części oficjalnej  uczniowie zostali oprowadzeni po pracowniach, aby mogli zapoznać się z ofertą szkoły.

       Poniżej przedstawiamy Wam nagrodzony wiersz Oli oraz pozostałe teksty poetyckie zgłoszone na konkurs.

Aleksandra Lenar  "Czarodziejski zakątek" - WYRÓŻNIENIE

Jedno szczególne jest miejsce na ziemi,

gdzie wszyscy chcą zawsze wracać,

gdzie czują się potrzebnymi,

gdzie przeżywają wzloty i upadki.

To ukochany dom rodzinny,

to nie ściany, sufit i podłoga.

To mama, tata, brat i siostra

-wspólnota pięknego życia.

"Dom rodzinny to wielka rzecz..."

powiedziała Służebnica Boża - Anna Jenke.

W nim wzrastamy w prawdzie,

w nim się uczymy prawdziwych wartości:

-wiary, nadziei i milości.

Tu przepych spotyka się z nędzą,

a radość przegania smutek.

Miłość odpędza odrzucenie,

a nadzieja daje wierze siłę,

by przetrwać trudne chwile.

Tu zawsze wracamy,

gdy się zgubimy,

bo w czarodziejskim zakątku

zawsze spokój i pomoc odnajdziemy.          

Kornelia Wota "Nasz wspólny dom"       

Trzymasz w rękach chleb sycący.
Nieważne czy ranni, biedni lub chorzy,
Otrzymają pomoc ludzie potrzebujący.
Twoje serce na każdego się otworzy.

Gdzie miłować się uczymy?
W miejscu, w którym wszystko się zaczyna.
Od najmłodszych lat wiemy,
Że najważniejsza jest rodzina.

Od dziecka autorytetem dla Anny
Byli rodzice przykładem świecący.
To oni przekazali „Dom i rodzina to wielka rzecz”.
Dbajmy o dom nasz wspólny!
Jesteśmy nim my – wszyscy wierzący.

Małgorzata Golba "Oda do domu"

Dziękuję Ci Boże, za dom mój przytulny,

za zdrowie, za rodziców, za radość z życia.

Czymże jest życie w samotności, bez domu?

Jakie to uczucie nie mieć wokół siebie tak wspaniałych osób,

z którymi dzielę smutki i porażki, euforie i sukcesy?

W domu, wśród najbliższych uczę się pięknie żyć

obserwując moje otoczenie, kształtuję swoją osobowość.

Boże, proszę. Nie zabieraj mi tego szczęścia.

Boże, proszę, nie pozwól oddalić mi się od rodziny.

Chcę wśród niej zostać.

Anno, Służebnico Boża,

ty wiesz co jest w życiu najważniejsze.

Dowiodłaś swoimi czynami

pomoc innym to cudowny uczynek.

Proszę, pomóż ludziom w XXI wieku zrozumieć.

Dom i rodzina to wielka rzecz.